Pagina niet gevonden

Een facelift MACS is een beperkte lifting, zowel in de lengte van de incisie als de uitgebreidheid van de dissectie. De MACS lifting techniek (Minimal Access Cranial Suspension) is nieuw, wijdverspreid en populair omdat het minder lang duurt om te herstellen en de resultaten toch behoorlijk zijn en blijven over een termijn van enkele jaren. De innovatie bestaat in het aanbrengen van deze permanente tractiedraden waarmee de onderhuidse weefsels naar boven ophangen (cranial suspension).

Wie komt in aanmerking voor een MACS-lift?

Het zijn vooral jongere mensen waarbij de tekens van veroudering nog matig zijn, die baat hebben bij een facelift MACS of mini-lift. Dit type lifting is slechts van toepassing bij beginnende doorzakking van de huid. De gemiddelde leeftijd gaat van 40-55 jaar.

Doordat de trekkracht biijna volledig vertikaal is, zal hij voornamelijk een effect hebben op de kaaklijn.
Een halslift is trouwens goed te combineren met een MACS lift.
De nasolabiale plooien zullen minder veranderen omdat de richting van de trekkracht naar boven is en niet lateraal.
Een MACS lift met drie draden zal hier een beter effect hebben, omdat één van de draden het vet aanspant onder de jukboog. 

Er zijn twee varianten op deze lift:

Techniek met 2 suturen: beperkte MACS lift  

• De incisie is beperkt tot voor het oor, zonder uitlopers naar de slapen.
• De dissectie onder de huid is eveneens beperkt tot halverwege de wang.
• De onderhuidse weefsels worden naar boven opgespannen door middel van twee permanente tractiedraden. Deze worden geplaatst in de fascia.
• De overtollige huid wordt weggenomen, met een kort litteken.

Techniek met 3 suturen: de uitgebreidere vorm

• De incisie is uitgebreider naar de temporaalstreek.
• De dissectie onder de huid is eveneens breder tot voorbij halverwege de wang.
• De onderhuidse weefsels worden naar boven opgespannen door middel van drie permanente tractiedraden, die op de fascia geplaatst worden.
• De overtollige huid wordt weggenomen en het litteken wordt kort gehouden.

Dit is een veilige techniek en de complicaties zijn beperkt:

• moeilijkere littekenvorming.
• hypertrophische ontwikkeling met roodheid en zwelling.
• wat pijn door de tractiedraden gedurende enkele weken.

Er zijn weinig problemen -behoudens mogelijke bloedingen- alle motorische en gevoelszenuwen zitten allemaal veilig in diepere structuren.

Uiteraard is de eerste zorg om geen bloedingen te veroorzaken onder een volledig losgemaakte huid. Elk bloedvat wordt nauwkeurig met coagulatie dichtgeschroeid. Mogelijke kleine overblijvende bloedklonters zullen zich omvormen tot littekenweefsel, die dan zichtbaar worden onder de huid onder de vorm van kleine bolletje. Ook die zullen verdwijnen maar het duurt wel enkele maanden.

Hoe lang duurt deze ingreep?
Minder dan 2 uur.

Hoe zal het resultaat er uit zien?
Doorgaans is het resultaat goed, maar het zal op de lange duur iets minderwaardig zijn aan een SMAS lift die langer zal houden.

Wallen onder de ogen (tear-trough) verwijderen.

Hier is een video met de behandeling van wallen onder de ogen (tear-trough) + bovenkant van de wangen (jukbeengebied).

Hyaluronzuur wordt gemaakt door microbiele organismen, zodat het 100% zuiver is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld collageen, dat van dierlijke oorsprong is. Men kan dus geen allergie opdoen tegen een product dat we zelf ook maken. Er moeten dan ook geen testen gedaan worden.

Crossliking is de techniek om hyaluronzuurketens met elkaar te verbinden. De eigenschappen veranderen hierdoor: het hyaluronzuur wordt minder vloeibaar en meer gel-achtig.
Hoe meer cross linking, hoe steviger. De lippen kunnen een dikkere samenstelling verdragen. Fijne lijntjes zijn dan weer beter af met een meer vloeibare consistentie.

Men heeft dan ook meestal een viertal diktes in hyaluronzuur met verschillende toepassingsgebieden.

Hyaluronzuur injecties verwijderen rimpels

Toepassingen

Matig diepe rimpels tot diepere rimpels zijn de beste kandidaten voor hyaluronzuur injecties. De hele fijne rimpels zijn moeilijk in te spuiten en men zit met de naald dikwijls onder de huid. Zie ook het hoofdstuk rimpels.

Plooien zijn geen goede indicatie, ze worden gevormd door het dubbel plooien van overtollige huid al dan niet samen met vetweefsel.

Wel

• Glabella lijnen tussen beide wenkbrauwen.
• Nasolabiale rimpels.
• Mentolabiale rimpels.
• Voorhoofdsrimpels

Niet

• Kraaiepootjes.
• Rimpels op boven en onderlip.
• Rimpeltjes op onderste ooglid.

Ook vlakken in het gelaat kunnen met hyaluronzuur injecties opgevuld worden:

• Het gebied rond de ogen: opvullen van de tear-trough groeve.
• Het gebied van de jukbeenderen. Een injectie wordt soms ook gedaan om jukbeenaugmentatie met prothesen te simuleren.
• De kaaklijn die een beter contour krijgt.

Wanneer uitvoerig fillers worden ingespoten in het gelaat noemt men dit een liquid facelift.
De hyalurongel en de microsferen worden in de loop van de tijd volledig door het lichaam afgebroken. 

Het gelaat opvullen met eigen vetweefsel heet dan weer Lipolift of Lipofilling. 

Voor en nadelen van hyaluronzuur injecties:

Voordeel:

Geeft een oplossing gedurende 4-5 maanden, afhankelijk van de dikte van het hualuronzuur.

Nadeel:

Verdwijnt weer na 5 maanden en moet herhaald worden.

De prijs kan ook flink oplopen. Het loont dan ook even na te vragen wat het kost. Contacteer ons voor een vrijblijvende prijsofferte.

Hyaluronzuur wordt met heel fijne naaldjes ingespoten. Er bestaat ook hyaluronzuur met bijgevoegde verdoving. Dit lijkt mij geen goed idee omdat de verdoving pas begint te werken als het product ingespoten is.
Indien nodig kan ook EMLA zalf (plaatselijke vedoving) aangebracht worden 15 minuten voor de inspuiting.

De juiste diepte voor elke toepassing is cruciaal. In een fijne rimpel is dit in de dermis, in de lippen kan het grootste deel in de onderhuid.
Bovendien is de dikte van de dermis zeer verschillend:

• Per anatomische zone: het voorhoofd is dikker dan de wang.
• Mannen hebben een dikkere huid dan vrouwen.
• Jonge mensen hebben een dikkere dermis dan oudere.

Bijzonder geval: Tear through goot

Er bestaat een goot tussen de binnenste ooghoek die uitloopt langs de neus en eindigt in de wang. Bij verouderen wordt deze goot dieper. Ze kan dan gemakkelijk opgespoten worden met hyaluronzuur. Het hyaluronzuur wordt dan tegen het beenvlies (periost) opgespoten.
Een andere methode is het opvullen met eigen vetweefsel.

Een tepelcorrectie is mogelijk voor:

1. Uitstulpend tepelhof of tubereuse tepels
Dit is een zeldzame toestand waarbij de tepelhof onder druk van de borst naar buiten uitstulpt. Het komt dikwijls voor bij een te kleine borsten. Het tepelhof wordt vlakker gemaakt door het teveel aan borstklierweefsel onder het tepelhof te verwijderen. Daarna moet in vele gevallen een borstprothese geplaatst worden omdat er te weinig borstklierweefsel is.

2. Extra tepels op de tepellijn
Dit is een zeer zeldzame aandoening waarbij men verschillende tepels vindt op een zogenaamde "melklijn", de overtollige tepels kunnen weggenomen worden.

3. Te groot tepelhof
Een excisie van het overtollige weefsel aan de buitenrand maakt de tepel weer kleiner. Dit is de zogenaamde "Donut" excisie. Hiervoor kan je een tepelcorrectie laten uitvoeren.

4. Ingetrokken tepels

Hierbij bestaan er twee types:

• Het eerste type ingetrokken tepel is de ‘normaal gevormde’ tepel die occasioneel naar binnen klapt. Er zal een ringetje onder de huid geplaatst worden om te voorkomen dat de tepel nog naar binnen klapt. Deze ingreep laat geen littekentjes na. Borstvoeding geven is geen probleem na deze tepelcorrectie, de melkgangetjes blijven intact.
• Het tweede type is de ‘slecht aangelegde’ ingetrokken tepel. Dit kan voorkomen vanaf de puberteit en is iets moeilijker te behandelen. Er wordt een litteken gemaakt door de tepel om de melkgangetjes los te maken. Deze kanaaltjes trekken de tepel naar binnen. Na een tepelcorrectie van dit type ingetrokken tepel is borstvoeding geven soms niet langer mogelijk.

De tepels zijn ingetrokken omdat de melkgangen te kort zijn. Men moet ze dus doorsnijden opdat de tepel terug te voorschijn komt.

Een alternative methode voor tepelcorrectie bij ingetrokken tepels bestaat er in met een toestel onderdruk te geven, zodat de melkgangen gaan uitrekken totdat de tepel terug zichtbaar is.

De tepelcorrectie gebeurt onder plaatselijke verdoving en na de ingreep kunt u onmiddellijk weer naar huis.

Tepelcorrectie is dé methode om een ingetrokken tepel te behandelen.

Er zijn geen noemenswaardige complicaties bij een tepelcorrectie, behalve af en toe een bloeding. Dit zal het goede resultaat op lange termijn niet beinvloeden.

Deze ingreep voor het uitvoeren van een tepelcorrectie zal gebeuren onder plaatselijke verdoving en is ambulant.

De verschillende zones van de hals

In elke zone liggen er structuren die voor verbetering vatbaar zijn:

1. Kin

• Te weinig ontwikkeld: men kan een kinprothese voorstellen.
• Doorhangende kin: men kan de kin op haar natuurlijke plaats herzetten.

2. Submentale zone

• Vetkussen boven en onder de spieren: liposuctie van vet boven en onder de halsspieren.
• Doorhangen van huid: in combinatie met een laterale (face)lifting deze huid opspannen en herverdelen.

3. Middellijn-zone van de hals

• Vetkussen boven en/of onder de platysma spieren: wegsnijden van het vetweefsel boven en onder de spier.
• Doorhangende platysma spier: een corsetplastie om de voorranden van de spier met elkaar te verbinden en aan te spannen, zodat de hals een jonger uitzicht krijgt.
• Een stompe hoek tussen kin en hals: meestal een combinatie van te veel huid, een doorhangende platysma spier en vetweefsel voor en achter de spieren. De hoek wordt scherper gemaakt.

4. Hamsterwangen op de kaaklijn

• Doorhangende huid: opspannen dmv een laterale lifting.
• Lokale wegname van vetweefsel.

Een halslift kan gebeuren zonder facelift, onder plaatselijke verdoving en in daghospitaal of ambulant. Meestal is er echter een combinatie met een facelift. De volgende structuren kunnen verbeterd worden, van oppervlakkig naar diep:

1. De doorzakking van de huid

De huid vormt dikwijls het grootste probleem, omdat er een overschot is, die men niet kan wegnemen in het midden van de hals, zonder littekens te maken. Dikwijls wordt dan ook een facelift doorgevoerd waardoor de overtollige huid lateraalwaarts wordt opgespannen. Een grote overschot aan halshuid is echter niet altijd een reden om ook een facelift door te voeren. Wanneer men de onderliggende structuren aanpakt, dan herschikt de huid zich goed en hoeft er niet veel huid weggenomen te worden. 

 2. Oppervlakkig vetweefsel onder de huid in de voorste hals

Dit is gelegen tussen huid en platysma (spier). Zij kan hetzij rechtstreeks weggenomen worden via een incisie in de kinplooi indien het gaat om vetweefsel dat dikwijls vrij hard is en niet goed door liposuctie kan weggenomen worden. Maar bij zacht vetweefsel kan dit door liposuctie met fijne canules met een diameter tot 3mm.

3. De platysma en haar vertikale strengvorming, zichtbaar door de huid.

Deze structuur is bij oudere patienten de belangrijkste oorzaak van de veroudering van de hals. Een goed doorgevoerde sutuur van de twee voorste randen ervan kan voor zeer goede resultaten zorgen. Er wordt dan een soort "corset" gemaakt van de gehele spier. Daarom noemt men dit een corset-platysmaplastie.
Andere technieken: horizontaal doorsnijden van een deel van de spier om de spanning op te heffen.

4. Diep vetweefsel onder de platysma spier

Dit is zeer gelokalizeerd vetweefsel dat niet meer dan een zone van enkele centimeter bestrijkt op de middellijn tussen beide randen van de platysma. Er zijn ook nog enkele structuren die kunnen verbeterd worden zoals een doorhangende submandibulaire klier die zichtbaar is doorheen de huid. Dit zijn echter uitzonderingen.

5. Submandibulaire speekselklier

In uitzonderlijke omstandigheden moet ook een te zichtbare submandibulaire speekselklier in de diepte teruggeduwd worden zodat ze niet meer uitsteekt.

6. Bijkomende behandelingen

Hier zal vooral de Fraxel Co2 laser de huid van de hals vlakker maken.

Het totale aantal complicaties is uiterst gering en ligt onder de 2%.

• Bloedingen:
  Zelfs kleine hoeveelheden bloed kunnen voor diktes en onregelmatigheden zorgen, die echter op verloop van tijd zullen verdwijnen.
• Onregelmatigheden in de vetverdeling: 
  Een gelijkmatige wegname van vet is zeer belangrijk, anders blijft de patient met onregelmatigheden in het contour van de mondbodem. Revisie is hier nodig onder locale anesthesie.

Er zijn zoveel problemen als er neuzen zijn. De rhinoplastie is per definitie een ingreep "op maat van de patient". Wanneer men het aantal mogelijke afwijkingen zou vermenigvuldigen met het aantal mogelijkheden om te corrigeren, komt men tot duizenden combinaties.

Naast voorgaande problemen die kort aangehaald worden,bespreken we hier dan ook slechts de meest voorkomende storende aspecten van de neus. Het is slechts het tipje van de ijsberg, een neuscorrectie dient zeer grondig met de chirurg besproken te worden. 

A. De neusrug

Vlakke nasofrontale hoek

Dit geeft een massieve indruk doordat er geen overgang is tussen voorhoofd en neuswortel.

Haviksneus

Een zeer frequent probleem dat veroorzaakt wordt door een te sterke ontwikkeling van kraakbeen en bot.

Onderontwikkeling van de neusrug (zijaanzicht)

Onderontwikkeling is zeer zeldzaam bij een Caucasische neus, maar is een veel voorkomende klacht bij negroide en aziatische neuzen. De ingreep is vooral een augmenterende, met aanbreng van bot en/of kraakbeen.

Een tweede oorzaak is een voorafgaande ingreep waarbij de neusrug te veel werd afgeschaafd. De neustop ziet er relatief te groot uit. De oplossing is dan meestal een verhoging van de neusrug met eigen materiaal zoals kraakbeen.

Te brede neusrug in vooraanzicht

Vooral een kenmerk van negroide en aziatische neuzen maar zeldzaam bij caucasische. De behandeling bestaat er in een botgreffe te plaatsen van het ribbenrooster. Een tamelijk ingewikkelde techniek. Soms -wanneer de patient dit weigert- kan een neusbrugprothese gebruikt worden uit Porex, een stevige maar lichte en poreus materiaal.

Een scheve neus (meestal door scheefstand tussenschot)

Assymetrieen in vooraanzicht door vroegere traumata of ook door een assymetrische ontwikkeling kan de neus een dikte vertonen links of rechts, wat de symmetrie verstoort. Dit kan ontstaan door bijvoorbeeld een scheefgroeiend tussenschot (septum) of door een ongeval waarbij de neusbeenderen zijdelings verplaatst worden.

De nasolabiale hoek

De hoek tussen columella en lip ligt normaal tussen 90°-110°. Wanneer deze hoek stomper of scherper is, is dit esthetisch storend.

Bij een stompe hoek ontstaat een wipneus. Dit moet dan verholpen worden door een driehoekig stuk eigen kraakbeen onder het bestaande tussenschot te implanteren. Dit wordt gestabiliseerd door twee lange stukjes kraakbeen die beiderzijds de greffe verbinden met het septum.

Bij een scherpere hoek geeft dit een duikende neustip. Dit wordt des te meer duidelijk wanneer patienten lacht, waardoor de punt nog verder gaat duiken.

Dit kan bijvoorbeeld verholpen worden met een neuscorrectie door een driehoek uit het onderste septum weg te nemen. 

B. De neustop  

1. Projectie - de verhouding tussen neusrug en neustop.

Te veel projectie
Dit komt dikwijls voor. Ofwel zijn de kraakbeenderen van de neustop te lang, of wel is het tussenschot te sterk projecterend of beide.
Men zal resecties van zowel de neustopkraakbeenderen als van het tussenschot voorstellen.

Te weinig projectie 
Zeldzaam. Er worden meestal ondersteunende stukjes kraakbeen
gepreleveerd aan het tussenschot en de neustop wordt eveneens aangevuld met kraakbeenstukjes. 

2. Vorm van de neustop 

Ronde neustop "round tip"
Het is vooral de vorm van de kraakbeenderen die gewijzigd dient te worden, eventueel ook door een klein kraakbeen "schild" aan te brengen om nog meer definitie te geven.

Vierkante neustop "box tip"
Zoals de naam zegt, vierkante vorm van de neustop door een te sterke ontwikkeling van de neusvleugelkraakbeenstukken.
Meestal opteert men voor een neuscorrectie waarbij een combinatie van resectie en vergroting van de neustopkraakbeenderen word toegepast.

Spitse neustop 
Zonder daarom teveel te projecteren, kan een neustip "genepen" voorkomen. Soms ligt dat ook aan de onderste 2/3 van de neusrug. In het eerste geval zal men ingrijpen op de neustip door wegname van stukjes, in het tweede door "spreader graft" of spreidgreffes die het onderste kraakbeenderig gedeelte van de neus wat breder maken. 

Een spitse en lange tip wordt ingekort door kraakbeen weg te nemen.

Bifid of gespleten tip

De tip heeft twee toppen met een spleetje er tussen. Dit kan opgelost worden door suturen tussen beide punten of door het plaatsen van een kleine greffe die de spleet opvult.

Dikte boven de neustop zelf

Soms zijn de kraakbeenderen die de vorm aan de tip geven zo groot dat ze ook boven de neustop voor spanning op de huid zorgen. Deze kraakbeenderen worden op een oordeelkundige manier ingekort.

3. Vorm van de neusgaten 

Te brede neusgaten "flaring nostrils"
Komt opnieuw weinig voor behalve in negroïde en Aziatische neuzen.
Men kan op verschillende manieren een stukje uit de neusvleugels snijden. Dit laat discrete littekens achter in de plooi van de neusvleugels.

Te smalle neusvleugels "pinched nostrils"
Dit is zeer zeldzaam behalve bij voorgaande ingrepen waarbij teveel ondersteunend neustop-kraakbeen werd weggenomen en de neus bij inademen dichtvalt. Kraakbeengreffes kunnen hier de oplossing geven.

4. De vorm van de columella (tussen de twee neusgaten)

Deze kan hangen zodat een correctie op dit niveau nodig is.

5. De korte lip

Een te korte lip is eveneens storend. Dikwijls is ze ook niet te kort, maar wordt ze opgetrokken door een septum dat te groot is. Dit kan opgelost worden door een neuscorrectie waarbij de septum onderaan over de volledige lengte wordt ingekort.

1. De incisie

Er zijn verschillende incisies aan de binnenkant van de neus mogelijk die in volgende tekening samengevat worden:

Intranasale incisies
Deze incisies hebben het voordeel van volledig binnen de neus te zitten. Het nadeel is dan weer dat het zicht vrij beperkt is en men minder precies te werk kan gaan omdat men gedeeltelijk "blind " moet opereren.

Transcolumellair
Erg populair is ook de transcolumellaire incisie die doorheen de columella gaat. Het nadeel is een amper zichtbaar fijn litteken op de columella. Het voordeel is een uitstekend zicht op alle structuren en dus een zeer preciese operatie.

2. Het losmaken van de huid van de onderliggende structuren (bot en kraakbeen)

De huid wordt volledig losgemaakt van de neustop en de neusvleugel . Dit moet uiterst voorzichtig gebeuren om geen perforaties van de huid te veroorzaken.

3.De dissectie van het slijmvlies aan de binnenkant van de neus (onder bot en kraakbeen)

Waar nodig kan het slijmvlies (mucosa) losgemaakt worden, bijvoorbeeld op de plaatsen waar het bot moet gebroken worden.

4.Het wegnemen van een bult

Om een neusrug te verlagen moet men zowel een kraakbeengedeelte (2/3) als een beenderige gedeelte (1/3) verwijderen. Het kraakbeen snijdt men meestal weg met een rechte schaar, het botgedeelte met een vlakke beitel. Beide stukken worden als een geheel weggenomen. De neusrug is nu een afgetopte pyramide (zie tekening)

Om het "open dak" terug te sluiten dient men de laterale wanden telaten kantelen. Dit gebeurt dank zij een laterale osteotomie

5.De laterale neusfractuur

Belangrijk hierbij is de beitel die de osteotomie voert, op de juiste lijn te geleiden zodat het bot op de geplande manier breekt. De infractuur (breken naar binnen) gebeurt voorzichtig en is in feite meer een groenhoutfractuur, waarbij de omliggende structuren het bot op zijn plaats houden.

6.Het raspen en de controle op de gladheid van de neusrug

Alle oneffenheden worden weggeraspt met een diamantrasp zodat de neusrug effen is. Onregelmatigheden zijn dikwijls te voelen of te zien onder een dunne huid.

7.De dissectie en resectie van het septum

Indien de hoek tussen neustop en lip te klein is of als de lip te kort lijkt, zal men een resectie van het onderste septum doorvoeren.

8. De aangepaste resectie van het neusvleugel kraakbeen

Voor elk type van neustop is er wel een oplossing. Men kan :

• De vorm van de top wijzigen
• De projectie van de top vergroten of verkleinen
• De assymetrie tussen linker en rechterhelft van de top opheffen
• De columella verbeteren
• De neusgaten kleiner of groter maken
• De hoek tussen lip en top verbeteren

9.Bloedstelping en sluiten van de wonde

Na hemostase wordt de wonde gesloten waarbij de juiste appositie van de wondranden belangrijk is om geen overlappingen te krijgen. Aan de binnenkant van de neus gebruiken we resorbeerbare draden, op de columella zitten 3 fijne niet resorbeerbare draden die er na 5 dagen uit gaan.

10.Spalken van de neus

Een spalk wordt aangebracht indien er een fractuur is gebeurd, anders is een stevig gelaagd kleefpleister voldoende. Dit immobilizeert de neus en zorgt zowel voor minder pijn als dat het beschermd tegen een klap op de neus.We gebruiken meer en meer thermoplastische spalken. Zij worden verwarmd en worden plooibaar, ze verharden terug bij afkoelen. Deze spalken zijn comfortabeler voor de huid. De spalk wordt er meestal na 5-6 dagen afgenomen . Daarna draagt men ze nog s'nachts gedurende 5 dagen.

Mogelijke complicaties bij een neuscorrectie
Het totale aantal complicaties na een neuscorrectie is uiterst gering en blijft onder de 2%. Wij zetten de belangrijkste risico’s op een rijtje voor u.

A.De korte termijn problemen:

Het hematoom 
Soms ontstaan er bloedingen op de laterale fractuur. Dit komt onder andere omdat de beitel een klein bloedvat raakt , de arteria angularis . Er kan zich dan een een ecchymose of een hematoom vormen . Dit kan spectaculair zijn en een « blauw « oog veroorzaken, maar dit gaat even snel weer weg in de loop van de eerste 10 dagen. Het is de uitzondering die de regel bevestigd.

De infectie
Infecties zijn uiterst zeldzaam omdat het gebied zeer goed gevascularizeerd is.

Het oedeem 
Zoals vermeld zal het oedeem en de wondheling aan de top trager verlopen dan aan de neusrug. Er zijn geen bijzondere maatregelen te nemen.

B.De lange termijn problemen:

Het zijn voornamelijk esthetische problemen die kunnen opduiken. Deze zijn mogelijks het gevolg van een inadequaat plan of uitvoering ervan. Hoedanook is het zaak van te wachten tot volledige heling van de neus vooraleer een definitieve diagnose te maken. Assymetrieen door kleine bloedklonters op neusrug of top blijken na enkele maanden spontaan te verdwijnen.

Als het plan en de uitvoering goed waren, kan het nog altijd dat kleine onregelmatigheden optreden. Een klein hematoom,een zwelling die meer zichtbaar is links dan rechts, een klein fragmentje bot dat is blijven zitten. Al deze problemen kunnen met geringe middelen opgelost worden.

Andere problemen hebben met de wondheling te maken, die niet onder controle van de chirurg vallen.

Een ervan is de supratip afwijking

. 

Ze bestaat uit een graduele verdikking van de littekenvorming onder de huid boven de tip. Deze huid is de dikste van de neus en gedraagt zich soms onvoorspelbaar.
Men kan opnieuw ingrijpen om dit littekenweefsel te verwijderen ( met het risico op recidief) . Meestal echter kan dit weefsel verminderd worden door locale injecties met een minieme hoeveelheid cortisone. Cortisone vermindert de inflammatoire reacties en de opbouw van collageen. Een à twee injecties over een periode van 1 maand volstaan dikwijls.

1. De voorbereiding voor de neuscorrectie
 

Consultatie

Een persoonlijke consultatie gaat elke ingreep vooraf. Dit kan eventueel de dag zelf of ervoor. Dit hangt van de omstandigheden af.
We hebben consultaties op volgende plaatsen:

Kliniek Corpusplus

Brusselsesteenweg 357A

1785 Merchtem-Brussegem

op maandag vanaf 14.00 u. en donderdag vanaf 14.00 u.

Na afspraak : bellen op 0032(0)475 740 884

Monica ziekenuis Deurne (bij Antwerpen)

Florent Pauwelslei 1

2100  Deurne

Na afspraak bellen op tel 0032(0)3 320 5000

Dossier opmaken

Er wordt in het bijzonder gekeken of U gezond bent om een ingreep te ondergaan en of bijzondere maatregelen dienen getroffen te worden indien U een risico hebt op diepe veneuse thrombose.(DVT) Dit risico is echter zeer klein.

Voorafgaandelijke ziektes en operaties worden genoteerd, alsook allergieën, medicatie  en andere belangrijke gegevens ter voorbereiding

Roken

Roken is bijzonder schadelijk in geval van heelkunde omdat het de productie van slijmen in de longen bevordert. Bovendien vermindert het de doorbloeding van de weefsels, wat schade kan toebrengen aan de weefsels. Het is dan ook zeer belangrijk het roken te beperken.Dit dient  besproken te worden voor de ingreep.

Bloedname

Een bloedname is vereist in geval van algemene anesthesie. Hiertoe wordt een voorschift gemaakt. De resultaten zijn geldig voor een maand, dus laten doen binnen de maand dat U geopereerd wordt. De resultaten worden best meegebracht indien U de bloedname niet in het ziekenhuis laat doen.

Verdere onderzoeken

Electrocardiogram en radiografie van de longen slechts indien aangewezen in bepaalde gevallen.

Soms is het nodig de inwendige structuur van de neus te beoordelen door middel van  Scan of NMR. Ook een onderzoek van de luchtstroom door de neus kan van belang zijn (Rhinomanometrie)

Fotos

Er worden voor en na de ingreep fotos gemaakt , in de eerste plaats om zelf na te gaan of de resultaten naar wens zijn. Eventueel kunnen ze ook naar de patient opgestuurd worden via e-mail.

2. De neuscorrectie zelf
 

Opname

Deze ingreep gebeurt in daghospitalisatie, u bent s'avonds thuis.

Betalingen

De voorschotbetaling gebeurt  voor de ingreep aan de balie. Het kan met een kredietkaart (denk aan uw daglimieten) of met cash geld. U krijgt dan een ontvangstbewijs.Pas na twee maand krijgt U een eindfactuur. Wij letten er op dat het voorschot de kosten dekt, maar dit is niet altijd het geval. De variaties in toegediende medicatie en andere posten kunnen dit beinvloeden. Een eindfactuur wordt U na 2 maanden opgestuurd. Mocht deze afwijken van het voorschot, dan men dit nakijken.

Nuchter zijn

Indien de ingreep gebeurt onder algemene verdoving, moet U nuchter zijn gedurende 6 uur voor de ingreep. Aangezien we in de namiddag opereren vanaf 13.15, kan U tot s'morgens 7.15 u. een volledig ontbijt nemen. Daarna mag U wat water drinken. Voor ingrepen onder plaatselijke verdoving wordt een licht ontbijt aangeraden.

Pijn

Een neuscorrectie is niet pijnlijk. U kan tot 2 gram paracetamol innemen en dit tot 3-4 dagen na de ingreep. Het is nuttig deze pijnstiller vooraf reeds te kopen. Paracetamol is te verkrijgen zonder voorschrift. Men kan in een ziekenhuis geen medicatie meegeven met de patiente.

Verband

• Een spalk wordt op de neus bevestigd.
• immobilisatie van de fractuur zonder pijn als gevolg
• een antiseptische zalf verhindert infectie van de wonde, aan de tip

3. Na de ingreep 

Daghospitalisatie

Een neuscorrectie kan bijna altijd in daghospitalisatie.

Opvolging

Indien U in Belgie verblijft, dan volg ik de toestand persoonlijk op tot u naar huis gaat. Zoniet, wordt U verwacht op consultatie na 3 dagen, één week, één maand en zes maand. Dit schema kan varieren.

Verbanden

De gips wordt verwijderd na 3 dagen en U zet hem s'nachts weer op gedurende 2 weken, dit om de neus te beschermen tot hij stevig genoeg is.

Hechtingen

De hechtingen op de columella dienen verwijderd te worden tussen dag 6 en 8.

Herstel

Onmiddellijk herstel (geen pijn, kunnen reizen zonder problemen, maar nog steeds gezwollen en blauwe verkleuringen) tussen 4 en 7 dagen.

Laat herstel (eindresultaat, zwellingen weg , geen gevoelige of pijnlijke gevolgen) na een maand ziet het er al heel goed uit, de neustip is trager in genezing dan de neusrug.