Pagina niet gevonden

Wanneer kan een buikcorrectie?

Vooral op latere leeftijd en na een zwangerschap kan de buikwand het begeven. Het gevolg is een doorhangende buik en/of overtollige huid die in een plooi over de pubis gaat hangen. 

Echt obese mensen kunnen door deze buikwandcorrectie maar matig geholpen worden. Doordat het vetweefsel ook achter de buikwand ligt, rondom de organen, zal een aanspannen van de buikwand niet veel resultaat geven. Men krijgt de buikwand niet strak omdat dit vetweefsel tegenwerkt.

Ideale kandidaten zijn slanke mensen, met een teveel aan huid en een doorzakking van de buikwand maar zonder bijzondere vetophoping. Die toestand komt na een zwangerschap soms voor.

Soms wordt gevraagd of een dikke buik met liposuctie alleen kan verholpen worden. Dit helpt niet. Het probleem kan mogelijk nog verergeren, omdat de buikhuid na een liposuctie gaat doorzakken (zie tekening). 

Wat is een vetschort?

Onder vetschort verstaat men een over de pubis hangende huidoverschot die voor functionele last kan zorgen (hinder bij normale beweging, intertrigo, schimmelinfecties). We zien dit soort van patienten meer en meer omdat ze vermageringsingrepen ondergaan met twintig kilo of meer en met een overschot aan huid bij de plastische chirurg terecht komen.

Vermageren voor de buikwandcorrectie

Het is zeer belangrijk dat patient -indien er tijd voor is en de nodige moeite kan opgebracht worden- enkele kilo's vermagert. Het resultaat is dan des te beter, omdat het vet voor en achter de spieren wegsmelt en het spierkorset steviger aangesnoerd kan worden. De motivatie hiertoe is groot omdat de inspanning slechts over enkele maanden nodig is. Dit dieet kan gebeuren onder begeleiding van een dietiste.

Wanneer is een buikwandcorrectie af te raden?

Men zal zich in die gevallen best laten opereren na de laatst voorziene zwangerschap, omdat een nieuwe zwangerschap het goede resultaat gedeeltelijk teniet kan doen. De angst dat een zwangerschap na een abdominoplastie niet mogelijk zou zijn bij gebrek aan huid is echter ongegrond. De huid en de spieren kunnen zonder problemen uitrekken.

Soms wordt een buikwandcorrectie afgeraden. De patient kan een slechte doorbloeding hebben door bijvoorbeeld aderverkalking ook littekens van een vorige ingreep kunnen de doorbloeding van de huid verminderd hebben. Bij patienten die zwaar roken is de doorbloeding tijdelijk ook sterk verminderd.

Een vorige liposuctie van de buik mag niet recenter zijn dan 6 maanden.

Hoe gebeurt een klassieke buikwandcorrectie?

Een buikwandcorrectie kan veel vragen oproepen, bv. over wat er gebeurt met de navel. Wij leggen u de technische kant haarfijn uit.

Indien nodig wordt vooraf eerst een liposuctie of vetafzuiging van de heupen doorgevoerd. De buikwand wordt ingespoten met fysiologisch vocht met adrenaline om de bloedingen te verminderen.

Dan maakt men een lage en brede incisie boven de pubis. Men zorgt er voor dat het litteken zo laag mogelijk blijft en verborgen blijft binnen het broekje. Er zijn verschillende lijnen mogelijk, een courante is de « gull-wing » incisie of « zeemeeuw-incisie ».

De huid en onderhuids vetweefsel worden tot onder de borsten losgemaakt. Dit is nu minder uitgebreid dan vroeger ten einde de gevoelszenuwen zoveel mogelijk te sparen (zie tekening hiernaast: de gele zone word vrijgemaakt van de spieren).
De navel zelf blijft ter plaatse. Hij wordt dus niet verplaatst, zoals men dikwijls denkt.

De spieren van de buik worden extra aangespannen met niet oplosbare draden, waardoor een intern corset (spiercorset) ontstaat dat borg staat voor een plat resultaat op termijn (zie tekening hieronder)
De overtollige huid wordt weggesneden. Meestal gaat het om de volledige ellips huid tussen pubis en navel. De navel wordt terug ingeplant in de huid. Men behoud dus de oorspronkelijke navel die bovendien op dezelfde plaats als vroeger blijft zitten. Hierbij moet men op twee esthetische details letten:

De navel is altijd een beetje ingetrokken, hij wordt dus vastgemaakt in de diepte.
Het vetweefsel rond de navel zorgt voor het putje van de navel. Er moet altijd een beetje vetweefsel weggesneden worden om dit effect te bereiken. 

Tenslotte worden de wondranden in twee lagen gehecht. Drainagebuisjes zorgen eventueel voor het afvoeren van overtollig bloed. 

De ingreep gebeurt onder algemene anesthesie, duurt ongeveer 1u30 tot 2 uur en vereist meestal een hospitalisatie van één nacht.

Mogelijke complicaties bij een buikwandcorrectie

Het totale aantal complicaties bij een buikwandcorrectie is uiterst gering: in minder dan 2% van de gevallen treden er problemen op. Wij informeren u over de meest voorkomende complicaties.

A. De korte termijn problemen: 

Kortademigheid

In het begin wordt de abdominale ademhaling gehinderd door de pijn en het inwendig korset. Dit gaat weg na één of twee dagen. Vooral obese patienten zijn hier onderhevig aan.

Secreties worden in overvloed geproduceeerd door mensen die roken. In de mate dat ook secreties in de longen moeilijk naar boven komen doordat patient vermijdt te hoesten, wordt er kinesietherapie voorgeschreven voor de duur van de hospitalisatie (bvb. door tapottage, om de fluimen los te maken ...).

Rugklachten 

Rugklachten onstaan alleen maar omdat patienten niet rechtop durven te komen uit schrik hun wonde te doen scheuren. Wanneer de patient uit bed komt om te wandelen (tweede dag) dan moet zij/hij volledig recht staan.

Blauwe plekken of Ecchymosen 

Blauwe plekken kunnen zich na een dag ontwikkelen en zullen na ongeveer een week wegtrekken. Het belangrijkste verschijnsel is het oedeem, waar we het later over hebben.

Het Hematoom 

Hematomen zijn vrij zeldzaam bij buikwandcorrectie omdat men een goed zicht heeft op de operatieve streek en elk bloedvat kan stelpen. Bovendien zijn de bloedvaten vrij klein. Het risico op postoperatieve bloedingen is kleiner dan bij andere ingrepen.
Drainages zorgen er voor dat overtollig bloed toch kan afgevoerd worden.

De infectie 

Infecties zijn eveneens zeldzaam. De buikwand is goed doorbloed en beschermt tegen contaminatie en beginnende infecties.

Wat af en toe voorkomt is een lokale infectie van de navel, omdat een draadje vergeten werd. Eens de draad weg, verdwijnt de infectie.

Afsterven of Necrose van de huid 

Zeer uitzonderlijk is het gedeeltelijke afsterven van de huid. De oorzaak is meestal een slechte doorbloeding van de huid. Een patient kan bijvoorbeeld lijden aan atheromatose of aderverkalking. Zij of hij kan een vroegere ingreep ondergaan hebben met een litteken dat de doorbloeding van de buikhuid sterk verminderd.

Patienten die sterk roken staan eveneens bloot aan deze complicatie en het is dus belangrijk de rookgewoonte tot een absoluut minimum te herleiden een tiental dagen voor en na de ingreep.

Het oedeem

Oedeem is een tijdelijke zwelling van de weefsels, die altijd optreedt na een abdominoplastie. Het is een uiting van de verdediging van het lichaam tegen het operatief trauma.

Deze zwelling komt een dag na de ingreep op en blijft vrij lang bestaan, soms wel tot enkele weken daarna. Dit komt omdat het netwerk van lymfebanen door de ingreep deels onderbroken is en de lymfe niet meer volledig afgevoerd wordt. Een deel blijft in de onderhuidse weefsels zitten totdat de stroom in het netwerk weer hersteld is.

Het gebied van navel tot pubis is het meest getroffen door oedeem. Nogal wat patienten maken zich zorgen over het uitzicht, maar de dikte vervlakt over verloop van enkele maanden vanzelf.

Seroom: de meest voorkomende tijdelijke complicatie bij een buikwandcorrectie

Wanneer de productie van lymfevocht de capaciteit om het weg te draineren overschrijdt, dan hoopt dit vocht zich op een bepaalde plaats op. Dit wordt meestal zichtbaar enkele dagen na de ingreep. Er wordt een -dikwijls assymetrische- zwelling opgemerkt op de buik en de spanning is voelbaar op die plaats.

De chirurg zal een punctie doorvoeren om het seroom te draineren. Wanneer dit gebeurd is, verdwijnen de zwelling en de spanning onmiddellijk. Soms moet deze punctie in de eerste weken herhaald worden totdat het lymfevocht zijn normale weg vindt via de lymfevaten.
Een seroom laat geen sporen na. Soms is er lokaal een hardere plek littekenweefsel te voelen, maar ook die verdwijnt over de volgende maanden.

B. De lange termijn problemen:

1. Huidoverschot op de zijkant van het litteken

Soms is er huid teveel aan beide zijden van de wonde. Bovendien wordt deze huid ondersteund door vetweefsel, waardoor deze huid naar buiten wordt geduwd.

De behandeling bestaat dus uit een wegname van de overtollige huid maar vooral uit een wegname van het vetweefsel eronder. Beiden kunnen gedaan worden 3-6 maanden na de ingreep en onder plaatselijke verdoving.

2. Assymetrie van het litteken of van de navel, te kleine of te grote navel

Assymetrieen in de plaatsing van het litteken kunnen voorkomen als er op een assymetrische manier huid werd weggenomen of bij andere technische onvolmaaktheden. Deze assymetrieen kunnen vrij gemakkelijk opgelost worden onder lokale anesthesie. Navels die te klein, te nauw of te groot zijn kunnen eveneens onder lokale verdoving worden verbeterd.
Assymetrische positie van de navel kan natuurlijkerwijze optreden. Men moet de patient er preoperatief op wijzen. Uitzonderlijkerwijze kunnen navels tijdens de ingreep te lateraal ingeplant worden. Aan die toestand kan ook verholpen worden, maar dit laat soms een litteken na naast de navel.

3. Ingesnoerd navellitteken

Heel uitzonderlijk gaat het litteken van de navel zo sterk samentrekken, dat er nauwe opening ontstaat waaronder de navel ligt. Dit kan onder plaatselijke verdoving hersteld worden .

4. Overtollige huid na een buikwandcorrectie

Zeer uitzonderlijk gebeurd het dat zich opnieuw wat overtollige huid vormt, dat gaat doorwegen op het litteken. Dit is niet een gevolg van de ingreep, waar steeds voor optimale resectie (en dus opspanning van de huid) wordt gezorgd. Er zijn echter huidtypes die weinig elastine bevatten en die vlug terug uitzakken. De enige oplossing is een bijkomende wegname van die huid, eventueel onder plaatselijke verdoving. Dit is uiteraard helemaal niet zo zwaar als de abdominoplastie zelf omdat alleen huid wordt weggenomen ter hoogte van het litteken.

5. Verminderde gevoeligheid van de huid onder de navel

Een verminderde gevoeligheid -over een wisselend areaal van de huid- kan tussen navel en pubis optreden. Meestal is er een ongevoeligheid in de eerste weken, maar geleidelijk aan komt die gevoeligheid terug. De mate dat ze terugkomt is niet te voorspellen. Deze permanent verminderde gevoeligheid of hypoesthesie wordt door de patienten in de regel niet als zeer storend ervaren. Er zijn echter geen behandelingen die de gevoeligheid zouden kunnen verbeteren.

1. De voorbereiding voor de ingreep

Consultatie

Een persoonlijke consultatie gaat elke ingreep vooraf. Dit kan eventueel de dag zelf of ervoor. Dit hangt van de omstandigheden af.
We hebben consultaties op dinsdag vanaf 16u30 en zaterdag vanaf 10u30, na afspraak. Telefoneer voor een afspraak op 0032-(0)3 320 50 00

Monica Ziekenhuis
Florent Pauwelslei 1
2100  Deurne (ten oosten van Antwerpen)
België

Een afspraak kan ook op een andere dag indien dinsdag en zaterdag niet gaan.
Telefoneer voor een afspraak op 0032-(0) 475 74 08 84

Dossier opmaken

Er wordt in het bijzonder gekeken of u gezond bent om een ingreep te ondergaan en of bijzondere maatregelen dienen getroffen te worden indien u een risico hebt op diepe veneuse thrombose (DVT). Dit risico is echter zeer klein.

Voorafgaandelijke ziektes en operaties worden genoteerd, alsook allergieën, medicatie en andere belangrijke gegevens ter voorbereiding.

Roken

Roken is bijzonder schadelijk in geval van heelkunde omdat het de productie van slijmen in de longen bevordert. Bovendien vermindert het de doorbloeding van de weefsels, wat schade kan toebrengen aan de weefsels. Het is dan ook zeer belangrijk het roken te beperken. Dit dient besproken te worden voor de ingreep.

Bloedname

Een bloedname is vereist in geval van algemene anesthesie. Hiertoe wordt een voorschift gemaakt. De resultaten zijn geldig voor een maand, dus laten doen binnen de maand dat u geopereerd wordt. De resultaten worden best meegebracht indien u de bloedname niet in het ziekenhuis laat doen.

Verdere onderzoeken

Electrocardiogram en radiografie van de longen slechts indien aangewezen in bepaalde gevallen.

Foto's

Er worden voor en na de ingreep foto's gemaakt, in de eerste plaats om zelf na te gaan of de resultaten naar wens zijn. Eventueel kunnen ze ook naar de patient opgestuurd worden via e-mail.

2. De ingreep zelf

Opname

U wordt opgenomen in een kamer alleen, met twee of met vier. Vraag aan de receptie van het ziekenhuis welke de verschillende prijzen zijn die hiermee gepaard gaan. Lees de geschreven afspraken voor u ze tekent.

Betalingen

De voorschotbetaling gebeurt eveneens voor de ingreep aan de balie. Het kan met een kredietkaart (denk aan de limieten) of met cash geld. U krijgt dan een ontvangstbewijs. Pas na twee maand krijgt u een eindfactuur. Wij letten er op dat het voorschot de kosten dekt, maar dit is niet altijd het geval. Het type kamer, de variaties in toegediende medicatie en andere posten kunnen dit beinvloeden. Een eindfactuur wordt u na 2 maanden opgestuurd. Mocht deze afwijken van het voorschot, dan kijk neem ik dit met u door.

In een ziekenhuis is het nooit de geneesheer die facturen opstuurt, bij wet moet het ziekenhuis dit doen.

Nuchter zijn

Indien de ingreep gebeurt onder algemene verdoving, moet u nuchter zijn gedurende 6 uur voor de ingreep. Aangezien we in de namiddag opereren vanaf 13u15 kan u tot s'morgens 7u15 een volledig ontbijt nemen. Daarna mag u wat water drinken.

Pijn

Een buikwandcorrectie is vooral lastig door het ingesnoerde gevoel die het veroorzaakt in de eerste dagen. Dit gevoel wordt snel beter. U zal tijdens de ingreep en gedurende 24 uur na de ingreep intraveneuse pijnstillers krijgen.

U kan tot 2 gram paracetamol innemen en dit tot 3-4 dagen na de ingreep. Het is nuttig deze pijnstiller vooraf reeds te kopen. Paracetamol is te verkrijgen zonder voorschrift. Men kan in een ziekenhuis geen medicatie meegeven met de patiente.

Verband

Een nauw aansluitend verband wordt na de ingreep aangelegd:

• Immobilisatie van de wonde met minder pijn tot gevolg.
• Een antiseptische zalf verhindert infectie van de wonde.

3. Na de ingreep 
 

Overnachting

Eén nacht hospitalisatie wordt voorzien.

De redenen voor overnachting zijn:

• Er wordt de eerste nacht over u gewaakt door gequalifieerde verpleegsters op de dienst.
• Goed te herstellen van de algemene anesthesie.
• Pijnstillers langs intraveneuse weg te krijgen die doeltreffender zijn dan pilletjes.
• De volgende morgen een controle te kunnen doen, drainagebuisjes te verwijderen en een nieuw verband aan te leggen indien nodig.

Uiteraard is een overnachting duurder dan een daghospitalisatie.

Opvolging

Indien u in Belgie verblijft, dan volg ik de toestand persoonlijk op tot u naar huis gaat. Zoniet, wordt u verwacht op consultatie na 3 dagen, één week, één maand en zes maand. Dit schema kan varieren.

Verbanden

In de regel zijn de verbanden goed voor één week. Wij gebruiken als antisepticum altijd Isobethadine zalf, die zijn werking gedurende één week kan uitoefenen zonder problemen. Het is aan te raden deze zalf aan te kopen om later zelf het verband te kunnen wisselen, indien nodig.

Meestal wordt de zalf op de wonde aangebracht hierover komt een (gewatteerde) compresse en als laatste een kleefpleister type papierkleefpleister.

Hechtingen

Alleen niet resorbeerbare hechtingen dienen verwijderd te worden. De hechtingen dienen verwijderd te worden tussen dag 6 en 8.

Herstel

Onmiddellijk herstel (geen pijn, kunnen reizen zonder problemen, maar nog steeds gezwollen en blauwe verkleuringen) tussen 4 en 7 dagen.

Laat herstel (eindresultaat, zwellingen weg, geen gevoelige of pijnlijke gevolgen) tussen 8 en 10 weken. 

Bent u op zoek naar meer informatie over een buikwandcorrectie? Ontdek dan de veelgestelde vragen hieronder.

1. Hoe lang moet ik in het ziekenhuis?
Eén nacht in het ziekenhuis volstaat.

2. Hoe lang duurt het vooraleer ik mijn normale bezigheden kan doen? 
Een eerst moeilijke fase duurt ongeveer één week, waarbij best elke inspanning vermeden wordt. U zal zich moe voelen bij inspanning. Daarna komt een periode tussen de tweede week en 6 weken waar de toestand snel verbeterd.

3. Komt het probleem op latere leeftijd terug?
Dit hangt van de elasticiteit van de huid. Meestal blijft het resultaat over verschillende tientallen jaren . In geval de huid opnieuw zou doorhangen, is meestal een lage resectie nodig.

4. Welke sport mag ik doen na welke tijd?
Een abdominoplastie vraagt een geruime herstelperiode. Zwemmen kan reeds na 1 maand, andere sporten vragen 6 weken rust. Het is vooral de zwelling van de huid en onderhuid onder de navel die hinderlijk kan zijn. Men zal zich best laten opereren na de laatst voorziene zwangerschap, omdat een nieuwe zwangerschap het goede resultaat gedeeltelijk teniet kan doen. De angst dat een zwangerschap na een abdominoplastie niet mogelijk zou zijn bij gebrek aan huid is echter ongegrond. De huid en de spieren kunnen zonder problemen uitrekken.

5. Kan ik zwanger worden na een abdominoplastie?
Dit kan zonder problemen, de huid en de buikwand rekken uit. Het resultaat kan echter opnieuw een slappe huid en buikwand zijn, maar dit hangt vooral af van de elasticiteit van de huid en het gewicht dat u aan uw zwangerschap overhoudt.

Met een armlift (of armplastie) gaan we overtollige huid van uw bovenarm wegnemen, dat kan het gevolg zijn van gewichtsverlies of veroudering. Een vrij eenvoudige en veilige esthetische ingreep, waar we niet raken aan spieren, zenuwen of bloedvaten. Deze ingreep kan onder plaatselijke verdoving. Het laat wel een litteken op de achterkant van de arm, dit litteken loopt gewoonlijk van in de oksel tot aan de elleboog en zal met verloop van tijd vlak en wit worden.

Het doel is overtollige huid weg te nemen aan de bovenarm. Dit is een rechtstreeks gevolg van het verouderingsproces. De huid hangt dan als een gordijn aan de arm en dit wordt als zeer onesthetisch aanzien. Een niet zo fijnzinnige benaming is « bat-wings » of « vleermuisvleugels ». Dit komt in uitzonderlijke gevallen ook voor bij jongere patienten die eerst zwaar obees geweest zijn en daarna sterk zijn vermagerd.  

Vooreerst wordt er bijna altijd een liposuctie gedaan.

Dan wordt een ellips huid met onderliggend vetweefsel weggenomen, die vooraf nauwkeurig werd aangetekend.
De chirurg herkent het klievingsvlak tussen fascia (vlies dat de spieren bedekt) enerzijds en onderkant van het subcutane vet anderzijds. Zenuwen en bloedvaten liggen onder deze fascia en worden dus niet blootgesteld.

De chirurg moet op drie dingen letten:

• De incisie mag niet over de elleboog lopen, waar het litteken erg zichtbaar wordt. 
• De hechting is bij voorkeur intracutaan om een mooi litteken te bekomen.
• Het is belangrijk de breedte van de resectie goed in te schatten: te weinig wegnemen geeft een onvolledig resultaat, te veel wegnemen veroorzaakt spanning en een breder, slechthelend litteken.

Het lange litteken is dikwijls het grote nadeel van deze ingreep. Daarom kan men ook door middel van externe Ultrasoon trachten de huid te laten krimpen, met wisselend succes.

Postoperatief

Er worden postoperatief gewatteerde verbanden aangelegd om de arm te immobilizeren en wat compressie uit te oefenen. De ingreep gebeurd meestal in daghospitalisatie en de patient kan de dag zelf het ziekenhuis verlaten.
De verbanden gaan er na enkele dagen af.
De hechtingen kunnen intracutaan gezet worden, waardoor ze niet na een week moeten verwijderd te worden.
De pijn wordt als zeer dragelijk ervaren en vereist slechts pijnstillers op de dag zelf.
De genezing van de zwelling van de arm duurt gemiddeld tot drie weken. De littekenvorming echter kan best zes maanden tot een jaar in beslag nemen.

Het totale aantal complicaties is uiterst gering, onder de 2%.

Bloeduitstorting-Hematoom

Af en toe kan zich een bloeduitstorting vormen na de ingreep. Meestal merkt de patient dit op als er zich knobbels vormen onder de huid. Dit is oud bloed dat zich omvormt tot littekenweefsel. Dit verdwijnt spontaan en zonder behandeling maar vraagt wel enkele weken tot maanden.

Littekenvorming

Als er al problemen zijn doen die zich voor bij de wondheling en de littekenvorming. Dit is het enige nadeel van de ingreep: het laat een lang litteken achter, weliswaar aan de binnenkant van de bovenarm. Het is dan ook nodig er bijzondere zorg aan te besteden (intracutaan hechten, beschermen tegen de zon, weinig roken, een hydraterende crème op het litteken smeren zodat het soepel blijft).
Uitzonderlijk is het nodig na enkele maanden een littekencorrectie door te voeren. Het litteken heeft dan meer kans smal te blijven omdat op de huid geen spanning meer aanwezig is.

1. Waar wordt het litteken geplaatst? Hoever strekt het zich uit?
Op de plaats waar de huid het diepst doorhangt. Dit is op de achterkant van de arm.

2. Hoeveel huid wordt er weggenomen bij een armlift?
De huid wordt weggenomen zodat de arm onder voldoende spanning staat, zonder trekkracht op de wonde zelf.

3. Zijn er bijzondere zorgen in acht te nemen voor het litteken achteraf?
De eerste dagen na de armlift niet al te veel bewegen, zodat er geen bloedingen ontstaan. Daarna kan men geleidelijk zijn activiteiten hernemen.

4. Is deze behandeling definitief?
Ja, indien de huid niet verder onder spanning komt te staan, zoals bij extreem verdikken en vermageren.

Toegangsweg

De toegangsweg kan gaan van een halfcirkelvormige incisie op de onderrrand van de tepel (periareolaire incisie) tot incisies die vergelijkbaar zijn met die van een borstverkleining (enkel bij zeer uitgesproken gevallen). Bijna steeds is een periareolaire insnede voldoende bij de borstverkleining voor mannen.

Resectie klier

Het klierweefsel wordt via deze incise bijna volledig weggenomen. Een schijfje weefsel wordt aan de onderkant van het tepelhof behouden omwille van de doorbloeding en het uitzicht. De tepel mag niet invallen.

Resectie Vetweefsel

Indien overtollig vetweefsel aanwezig is rond het klierweefsel zal men ook dit wegnemen dmv klassieke liposuctie of door Body-Jet liposuctie. Hier is een film met de body jet techniek.

De korte termijn problemen bij een borstverkleining voor mannen:

De reeds vermelde neiging tot hematoomvorming is het belangrijkste probleem. Dit is een vrij frequent voorkomende tijdelijke complicatie bij de behandeling van borstverkleining voor mannen. Het bloed zal er op termijn van enkele maanden wel verdwijnen, maar soms laat het toch een hard littekenschijf achter. Daarom is het ook steeds aangewezen tijdens de ingreep van de borstverkleining bij de man om drainagebuisjes aan te leggen. Wanneer men merkt dat er zich een hematoom heeft ontwikkeld, kan men het trachten binnen de week leeg te trekken met een spuit.

In uitzonderlijke gevallen ontwikkelt zich een seroma -een collectie lymfevocht-, dat spontaan verdwijnt na enkele weken. Soms moet dit eerst enkele keren verwijderd worden.

De lange termijn problemen bij een borstverkleining voor mannen:

Ze omvatten voornamelijk onregelmatigheden in het contour van het tepel-areola complex. Er kunnen zich inzinkingen of onregelmatigheden voordoen door overmatige of ongelijkmatige resectie. Een tweede, kleinere borstverkleining voor mannen kan soms nodig zijn omdat niet alle weefsel is verwijderd.

Soms ontwikkelt het litteken zich overmatig en dient dit later gereviseerd te worden.

Een dijlift aan de binnenzijde van de bovenbenen is een heel populaire behandeling.

De meeste dames krijgen op die plaats te kampen met slappe huid. De doorhangende huid aan de binnenkant van de dij stoort de patienten soms zo erg dat een dijlift met verwijderen van de overtollige huid de oplossing is

Een dijlift helpt het beste na gewichtsverlies omdat er dan effectief een huidoverschot bestaat. Tijdens de ingreep wordt overtollige huid- en vetweefsel aan de binnenkant van de dijen verwijderd en vervolgens wordt de huid weer aangespannen. Meestal wordt ervoor gezorgd dat de huidinsnede ter hoogte van de liesplooi loopt en vervolgens over de binnenzijde van het been naar de knie toe loopt. Op deze manier kan de huid in twee richtingen aangespannen worden.

Doordat de littekens meestal verborgen blijven in de plooi van de lies, zullen ze weinig opvallen.

Deze ingreep kan zowel onder plaatselijke verdoving (ambulant) gebeuren als onder algemene anesthesie (daghospitalisatie).

Dikwijls wordt ook een liposuctie gedaan. Na de ingreep moet de patient een tijdje bijzonder goed op de hygiene letten door douches te nemen en door het aanbrengen van een antiseptische zalf.

De gevolgen van de dijlift hangen af van de flexibiliteit en kwaliteit van uw huid.

Hematoom

Een hematoom treedt meestal in de eerste uren na de ingreep van de dijlift op en dient soms operatief verwijderd te worden. Onbehandelde hematomen kunnen tot loslatingen van de wonde leiden of tot partiële necrose. Om die reden is het beter bij het einde van de ingreep een drainage te plaatsen.

Infectie

Oppervlakkige infecties komen regelmatiger voor dan op andere plaatsen om evidente redenen van hygiene. Het is zaak deze beginnende infecties van de wondranden te behandelen met antibiotica, locale antiseptica en immobilisatie.

Soms gaat de wonde terug open na een vroegtijdige wegname van suturen. Opnieuw heeft het te maken met de verminderde wondhelingsmechanismen in aanwezigheid van bacterien. Het is raadzaam de hechtingen minstens 10 dagen te laten zitten.

Seroom

Gezien de uitgebreide ondermijning van de huid zal het netwerk van fijne lymfevaten onder de huid gemakkelijker beschadigd worden. Dit uit zich door een collectie van lymfe onder het litteken (het seroom) en een mogelijke doorbraak via een kleine loslating van het litteken .
Meestal stopt dit vanzelf, maar het kan wel tot drie weken duren. Ondertussen moet de wonde nog beter verzorgd worden omdat het lymfevocht een cultuurbodem is voor bacteriele ontwikkeling.

Bij een gescheurde oorlel is de behandeling vooral gericht op het hechten van de kapotte oorlel.

Als het mogelijk is zal er op een zo onzichtbaar mogelijke plaats gehecht worden, bijvoorbeeld onderaan de oorlel of aan de rand van de oorlel.

Een chirurgische ingreep aan de oorlel kan onder plaatselijke verdoving worden uitgevoerd en geneest binnen de 10 dagen.

In de te behandelen gescheurde oorlel(len) zal een verdovingsvloeistof geïnjecteerd worden. 

De chirurgische ingreep bestaat erin de huid weg te snijden van de scheurvlakken en het oorlelletje opnieuw met elkaar te hechten. De uiteinden worden aan elkaar gehecht met fijne hechtingen. Soms wordt een kleine Z-plastie doorgevoerd om te vermijden dat het litteken het oorlelletje door contractie insnoert.

Deze kleine chirurgische ingreep is vrijwel pijnloos en gebeurt dus onder plaatselijke verdoving. Na de behandeling beschermt een hechtpleister de wondjes van de behandeling. Ook een goede bescherming tegen zonlicht is belangrijk omdat UV-straling ervoor kan zorgen dat littekens rood worden of donker verkleuren. 

Na deze kleine operatie kunt u meteen weer naar huis.

Net als elke chirurgische ingreep is er bij een oorleloperatie een kleine kans op complicaties zoals een nabloeding of een infectie.